توی یک بغض همیشه ، گریه هامو دوره کردی
جای خالی نگاهت ، میگه تو برنمی‌گردی
منمو یه بغض پنهون ، خاطراتی پاره پاره
عاشق و غمگین و تنها ، این چه رسم روزگاره
وقتی که تو هر ترانه ، من به تو نمی‌رسم باز
وقتی که یه دنیا راهه ، برسم به اوج آواز
دلم از دنیا می‌گیره ، شعر چشماتو می‌خونم
کاش ببینمت دوباره ، ولی افسوس … نمی‌تونم
دوباره بیا به خوابم ، ای تو تنها عشق نابم
بگو این قصه دروغه ، من کجای این سرابم
بگو این دخیل عشقو ، به کجای خونه بستی
که توی طلسم پائیز ، گم شدی ، رفتی ، شکستی
آسمون پشت و پناهت ، ای عزیز بی‌سرانجام
من رو این زمین تنها ، عاشقونه تو رو می‌خوام
حالا این ابر قدیمی ، دست رو شونه‌هام میذاره
سرنوشتمو می‌دونه ، که به حال من می‌باره
بانوی شعر منی تو ، اگه تنها اگه سردی
بغض بی‌وقفه‌ی بارون ، میگه تو برنمی‌گردی …
